به منظور بهبود کیفیت یک فوم پلی اورتان ساختمانی بر اساس پروتئین برای بتن فوم غیر اتوکلاو شده، پیشنهادی برای افزایش پایداری آن با معرفی مواد افزودنی در اندازه نانو سلهای SiO2 و Fe(OH)3 ارائه شده است.
نشان داده شده است که اثر به دست آمده با مکانیسم های مختلف تثبیت مرتبط است. بیان شده است که این مکانیسم‌ها با انرژی‌های مختلف پیوندهای شیمیایی تشکیل شده بین مولکول‌های عامل کف‌کننده و سلهای تزریقی مرتبط هستند.
با استفاده از میکروسکوپ الکترونی، بیان شده است که رشد پایداری فوم با افزایش ضخامت لایه فوم به میزان یک مرتبه مرتبط است. افزایش ضریب مقاومت کف در خمیر سیمان نشان داده شده است.
تثبیت فوم ساختمانی منجر به امکان استفاده از تسریع‌کننده‌های سخت‌کننده فوم بتن بدون تخریب ساختار آن می‌شود. ثابت شده است که بتن فوم حاصل از افزایش مقاومت کششی و خمشی و کاهش هدایت حرارتی و انقباض در خشک شدن برخوردار است.
تخلخل بتن فوم به دست آمده با استفاده از تخلخل سنجی جیوه ای آزمایش می شود. ترکیب فاز آن توسط فاز اشعه ایکس و تجزیه و تحلیل مشتق‌شناسی بررسی می‌شود.
تحت پایداری فوم، توانایی آن در حفظ ترکیب پراکنده، حجم و توانایی آن برای جلوگیری از لایه برداری را درک می کنید. پایداری فوم مستقیماً با خواص لایه‌های نازک مایع که ساختار فوم را تعیین می‌کنند مرتبط است.
عوامل کف کننده مورد استفاده برای تولید فوم بتن با سختی های مختلف در در نظر گرفته شده است. این مقاله طبقه بندی عوامل کف کننده را با توجه به ویژگی های شیمیایی آنها ارائه می دهد.
خواص کف های مختلف، پایه های به دست آوردن و تخریب آنها در کار بررسی شده است. برای فوم بتن بر روی چسب سیمان، تأثیر عامل کف کننده استفاده شده بر درجه هیدراتاسیون سیمان در نظر گرفته می شود.
