همه یکی از آن کشوهای گنگ پر از محصولات پلاستیکی مرسی را دارند که وقتی غذا را به خانه تحویل می‌دادیم به دستمان رسید. همه ما می دانیم که این روند مضحک است.
حتی رستوران ها هم این را می دانند. هیچ کس نیازی به کارد و چنگال پلاستیکی ندارد که به خانه خود تحویل داده شود. هیچ کس نیازی به تحویل آن به دفتر خود ندارد.
همه قبلاً کارد و چنگال دارند. با این حال، پلاستیک به طور پیش فرض به هر حال می آید. این یک عادت ناخودآگاه و بیهوده است.
شاید فکر کنید، “این فقط یک چنگال است اما ضرب در میلیون ها میلیون، آن ظروف پلاستیکی برای محیط زیست وحشتناک هستند.
برخی تخمین ها تعداد ظروف پلاستیکی انفرادی را تنها در ایالات متحده سالانه 40 میلیارد هدر می دهند. تنها پس از یک بار استفاده، بیشتر آنها به بیرون پرتاب می شوند و در محل های دفن زباله و آبراه های ما قرار می گیرند.
کارد و چنگال پلاستیکی یکی از آن اقلامی است که حتی با قرار دادن آن در بازیافت بازیافت نمی شود. خیلی آلوده است این خیلی کوچیکه. خیلی سبکه بنابراین آن 40 میلیارد ظروف پلاستیکی در سال یک زباله کامل است.
چیزی باید تغییر کند. چیزی باید ما را از روند ناخودآگاه به کنش آگاهانه سوق دهد. سازمان غیر انتفاعی Habits of Waste با تشویق همگان به بازنگری در این نوع رفتارهای بیهوده بر تغییر عادات مردم متمرکز شده است.
شیلا مورواتی، بنیانگذار Habits of Waste، می‌گوید: «این آنقدر در روال روزانه ما گنجانده شده است، آنقدر طبیعی است که ما حتی آن را نمی‌بینیم.
او به دنبال افزایش آگاهی در مورد خطرات یک جامعه دور ریخته، تقویت ریشه های عمومی تغییر و کمک به همه برای آگاهی از قدرتی است که برای تأثیرگذاری بر دیگران دارند.
مروتی قصد دارد هنجار فرهنگی جدیدی ایجاد کند. او می‌گوید: «افراد باید بدانند که اعمالشان مهم است، بسیاری قدرتی را که به‌ویژه در جمع دارند، درک نمی‌کنند.
