زیتون زیتون پرورده عمدتا برای تولید روغن زیتون کشت می شود. زیتونهای تازه و فرآورینشده غیرقابل خوردن هستند، زیرا تلخی شدید آنها ناشی از گلوکوزیدی است که میتوان آن را با د رمان با یک قلیایی رقیق مانند لیمو خنثی کرد.
استفاده از نمک نیز مقداری تلخی را از بین می برد.
میوه فرآوری شده را می توان به زیتون پرورده لاهیجان صورت رسیده یا سبز مصرف کرد.
تولید زیتون تجاری به طور کلی در دو کمربند در سراسر جهان، بین 30 درجه و 45 درجه عرض شمالی و بین 30 درجه تا 45 درجه جنوبی، که در آن شرایط اقلیمی برای رشد و باردهی را می توان یافت، انجام می شود.
انواع زیتون از دانه درست نمی شود. نهال ها معمولاً میوه های پایین تری تولید می کنند و باید جوانه زده یا به یکی از واریته های نام برده شده پیوند شوند.
زیتون را می توان از طریق قلمه تکثیر کرد، یا با قلمه های چوب سخت که در ردیف نهالستان در بهار قرار می گیرد یا با قلمه های کوچک و برگ دار که در زیر اسپری های غبار ریشه در یک قاب تکثیر قرار می گیرند.
درختان زیتون پرورده مجلسی در 4 تا 8 سال شروع به باروری می کنند، اما تولید کامل تا 15 یا 20 سال به دست نمی آید.
میوههای روغنگیری مجاز به بلوغ هستند، اما برای فرآوری به عنوان غذا، میوههای نارس را میچینند یا از درخت تکان میدهند.
صدها گونه نامگذاری شده از هر دو نوع زیتون، زیتون پرورده رودبار سفره ای و روغنی، در آب و هوای گرم رشد می کنند.
در کالیفرنیا، زیتون هایی مانند واریته Mission تقریبا به طور انحصاری برای استفاده در سفره کشت می شوند.
در اروپا، زیتون هایی مانند پیکوال، نوادیلو و مورکال بیشتر برای تولید روغن کشت می شوند
- منابع:
- تبلیغات: