محبوبیت جهانی فوتبال منجر به گرایش گسترده به این ورزش شده است. به دلیل راحتی استفاده از سطوح مصنوعی، رشد سریع استفاده از این سطوح باعث نگرانی در مورد کاهش عملکرد بازیکنان شد.
خواص مکانیکی چمن مصنوعی مخصوص فوتبال بر میانگین زمان دوی سرعت، بهترین زمان دوی سرعت و حداکثر سرعت تأثیر بسزایی دارد. تعداد تکل های کشویی روی چمن مصنوعی در مقایسه با چمن طبیعی کمتر بود.
هدف از این بررسی جامع، بررسی تفاوت بین عملکرد بازیکنان در سطوح مختلف بازی و عوامل خطر برای استفاده از چمن مصنوعی در مقایسه با چمن طبیعی است.
جستجوی ادبیات پایگاه‌های علمی معتبر مانند Science Direct، PubMed و Jstor با جستجوی کلمات کلیدی انجام شد. در مجموع بیش از 6000 مقاله بازیابی شد. پس از انجام مراحل انتخاب اولیه، تحلیل نهایی در مجموع 76 مقاله انجام شد.
چمن های مصنوعی سختی، کشش و اصطکاک بالا را نشان می دهند. ویژگی های چمن مصنوعی در طول زمان تغییر کرده و احتمال آسیب دیدگی را افزایش داده است.
بین خطرات کلی آسیب های حاد در بازیکنان فوتبالی که روی چمن مصنوعی بازی می کنند در مقایسه با چمن طبیعی تفاوت معنی داری وجود نداشت.
فوتبالیست های آماتور، جوان و زن، آسیب کمتری روی چمن مصنوعی داشتند. اما میزان آسیب‌دیدگی در بازیکنان نخبه فوتبال روی چمن مصنوعی بیشتر بود و از این رو در بازی در چنین سطوح بازی یافت نمی‌شود.
فوتبال یک ورزش بسیار پرطرفدار در سراسر جهان با اعمال مختلفی مانند تغییر جهت، استارت، توقف، پرش و ضربه است. تعداد افرادی که در سال 2007 فوتبال بازی کردند، 265 میلیون نفر بود.
از آنجایی که بیش از چهار درصد از جمعیت جهان به این ورزش مشغول هستند، فراهم کردن امکانات مناسب بسیار مهم است. سطوح ورزشی مناسب از جمله تجهیزات مهم هستند.
عوامل مختلفی از جمله جذب ضربه، اصطکاک و اتلاف انرژی برای انتخاب سطوح بازی در نظر گرفته می شود. در بین این عوامل، جذب ضربه به عنوان یک عامل کلیدی در پیشگیری از صدمات محسوب می شود.
